Zaburzenia żywieniowe stanowią obecnie bardzo poważny problem i niestety, dotykają osób w każdym wieku. Jedni zmagają się z nadmiarowymi kilogramami i próbują schudnąć, stosując nieodpowiednie dla nich i szkodliwe diety, a inni, mimo książkowej masy ciała, zmuszają się do odchudzania lub wymiotów. Bardzo poważnym schorzeniem jest bulimia, ponieważ może przynieść niezwykle niekorzystne skutki zdrowotne, a w rezultacie – prowadzi nawet do śmierci. Leczenie bulimii to długotrwały i złożony proces, ale okazuje się, że można wyjść z niej zwycięsko i cieszyć się później ze spożywania posiłków. Konieczne jest jednak podjęcie poważnych kroków, ponieważ nikt nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z bulimią, tak jak z anoreksją. W jaki sposób leczy się to zaburzenie i na co trzeba się przygotować?
Terapia – podstawa w leczeniu zaburzeń żywieniowych
Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że bulimia to przede wszystkim choroba umysłu i może wynikać z rozmaitych czynników. Niektórzy przyczyn swojej choroby dopatrują się w dzieciństwie i zachowaniu rodziców, inni w swoich kompleksach, czy też otoczeniu. Pierwszym krokiem w leczeniu bulimii, powinno być więc udanie się na terapię. Zwykle rozpoczyna się od indywidualnych spotkań ze specjalistą, aby stopniowo móc uczęszczać również na terapię grupową. Stanowi ona bowiem doskonałe wsparcie dla osób chorych. Leczenie bulimii to całe godziny terapii, najlepiej jeśli odbywa się więc ona w ośrodku, który specjalizuje się w leczeniu zaburzeń żywieniowych i zatrudnia osoby zajmujące się tą tematyką na co dzień.
Leczenie bulimii pod okiem lekarza
Lecząc się z tak poważnego schorzenia, chory powinien być również pod stałą opieką lekarza. Jeśli terapia odbywa się w ośrodku, wówczas lekarz jest do dyspozycji pacjentów każdego dnia. Jeśli jednak zdecydujemy się na indywidualną terapię prywatną, powinniśmy sami udać się do swojego lekarza pierwszego kontaktu i porozmawiać z nim o problemie. Bardzo istotne będzie wykonanie podstawowych badań, aby sprawdzić, czy choroba miała silny wpływ na organizm. Niedobory żywieniowe zwykle odbijają się na układzie nerwowym, krwionośnym, pokarmowym, ale mogą też skutkować chorobami serca, czy znacznym spadkiem odporności.